Wat kregen wij, geboren tussen 1943 en 1951, na de oorlog, mee over orlogsgebeurtenissen in Rekken? Weinig.. Vader molk gewoon zijn koeien, hij liet wel eens een biggetje buiten de boekhouding om het later illegaal te kunnen slachten *).
Ook hoorden we wel eens over hier en daar wat evacué's en onderduikers, er liep een enkele NSBer rond (wie? dat vertelde hij er tegen ons kinderen nooit bij), en dat was het wel. Het Duitse leger werd er zelden gezien, de SD ook niet. Wel de Ordnungspolizei ("Grüne Polizei"), die hem ooit odervraagd schijnt te hebben.
Dat plaatst mij niet in de positie om hier iets nieuws over de oorlog in Rekken te brengen. Ik verwijs daarom naar DE lokale oorlogsgeschiedenis zoals is opgetekend in de trilogie "Kom vanavond met Verhalen", boeken waarin E.H.Wesseling de oorlog in de gemeente Eibergen beschrijft door drie aparte brillen:
- De jodenvervolging (1990)
- De moed der machtelozen (1992)
- Hoe de oorlog is verdwenen (1995)
De auteur en de uitgever hebben de voortreffelijke smaak gehad om niet met het eigen betrekkelijk overzichtelijke leed te beginnen, maar met dat van de Joodse medeburgers die met opzettelijk uitmoorden werden geconfronteerd.
Deze geschiedschrijving is in opdracht van de Gemeente Eibergen uitgegeven door de Historiscche kring Eibergen als speciale uitgave van haar orgaan Old Ni-js. In de 34e jaargang 2020 is no.93 geheel gewijd aan de bevrijding van Eibergen, dan 75 jaar geleden. Deels met stukken uit het boek, deels met nieuwe aanvullingen..
Onder "1940-45 zal ik me beperken tot drie onderduikers in de Gelinkhoek: Gert Simmelink, Ad van de Veer en vooral Gert Stegehuis, wiens in Canada wonende dochter ik vond toen ik in een oude agenda hun adres vond en intoetste in een internet-zoekmachine. Zie "Canada".
--------------------------
* Volgens de overlevering kregen de aanstaande karbonades en metworsten een paar borrels als galgenmaal, want "dan kon je ze over het dak gooien zonder dat ze een kik gaven", zei vader dan. Hoe waar dat was, dat wist je bij hem nooit. "Snippertstreken", zei men in Zwolle :-)